Ogen dicht en even wegdromen.......

 

Onder hele hoge bomen,
in een groot kabouterbos.
Staat een heel klein aardig huisje,
zo maar midden op het mos.
Ik zou er graag in willen wonen,
maar ik ben toch veel te groot.
Het is gemaakt voor de kabouters,
met hun muts en jasje rood.

Als het avond is geworden,
is dat helemaal niet raar.
Want dan zitten de kabouters,
heel gezellig bij elkaar.
Want ze zitten op een stoeltje,
met een kaarsje in de hand.
En dan zie je duizend lichtjes,
in kaboutersprookjesland.

 

 

Ogen dicht en even dromen.......

Lieve Tierelantijn groeten,

Marieke